Lijstje van.. Titus Weijschedé: het mooiste roeiwater

Titus was roeier en inmiddels al jaren coach en reist de hele wereld over voor allerlei roeiwedstrijden. Op de vraag wat voor hem het mooiste roeiwater is, krijgt roeien.nl direct een tegenvraag: “mooie wedstrijdbaan of mooi roeiwater?” Dat mag jíj kiezen, Titus!

Het gaat de coach niet alleen om het water, ook de omgeving en de cultuur is belangrijk. “Ik raak bijvoorbeeld gefascineerd door de omgeving en de cultuur bij voormalig Oost-Duitse roeibanen, dat oude sportbewind. Dat vind ik magisch!”

Et voilà, hier de voorkeur van Titus!

Olympische roeibanen
“Elke Olympische roeibaan straalt op mij iets heel bijzonders af.  Je weet dat hier heel bijzondere wedstrijden zijn verroeid en geschiedenis is geschreven. Je voelt nog steeds de heroïek van de medaillewinnaars en de verliezers.

1. De olympische regattastrecke van München geeft mij nog steeds die olympische sfeer, maar ook de nare bijsmaak van de aanslag. De baan met die enorm grote tribune, waarvan we weten dat dat baanverschil met zich meebracht. Het water is heel mooi doorzichtig groen/blauw van kleur. Je hebt het gevoel dat je wordt gedragen door het water!

2. Ondanks dat de baan van Sydney een standaard recht-toe-recht-aan gegraven baan is, voel je wel de Australische sportgekte. Heel mooi vind ik het monument wat is opgericht ter herinnering aan de Spelen van 2000 met alle namen van de medaillewinnaars erin gegraveerd.
3. De olympische wedstrijden van Rio werden midden in deze wereldstad gehouden (zie coverfoto). Elke roeiliefhebber herinnert zich de prachtige beelden van de olympische finales, waarin het Christusbeeld op de Corcovado de wedstrijden kon overzien.

Merengebied in voormalig Oost-Duitsland
De meren en waterlopen in de voormalige DDR zijn prachtig als het gaat om de vele roeilocaties. In bijvoorbeeld Ratzenburg (zie afbeelding hier boven), Potsdam of Brandenburg voel je de roeihistorie. Roeien is daar nog steeds een veel beoefende sport. Verscholen tussen de bomenrijke oevers liggen nog de oude roeiloodsen van robuuste DDR kwaliteit. Op die plekken proef je de enorme sportcultuur en heroïek, gecombineerd met de Duitse soberheid. Dit, in schril contrast met het verval van het topsportsysteem door het uitgekomen doping bewind.

Roeibeleving
Roeien is vooral mooi omdat het je een heel ander perspectief geeft op de omgeving: je komt op plekken, waar je als niet watersporter nooit zou komen. Denk hierbij aan de nevelige zonsopkomst bij het oproeien van het Slotermeer bij de Elfstedentocht, het roeien in het natuurreservaat van de Rotsee of een willekeurig door rietkragen verborgen vaart in Nederland.

Deze roeibeleving mis ik wel bij de nieuw volgens FISA normen aangelegde roeibanen. Vaak een open, kale omgeving, waar een baan is gegraven volgens een vast format. Ik snap dat we internationaal willen standaardiseren, maar een schone sport als het roeien, verdient toch ook een mooie omgeving?

Titus Weijschedé