Column Kaj Hendriks: op weg naar Tokyo

SNEAK PREVIEW – Binnenkort verschijnt Roei! 26. Maar wij mogen je nu al een artikel bieden.

Roei! 26 staat vol met allerlei artikelen, wij kozen voor de blog van Kaj Hendriks, roeier van Triton in Utrecht, het Aegon Nationaal RoeiTeam en student geneeskunde. In de nieuwe Roei!-rubriek Dagboek Tokyo doet Kaj Hendriks in elk nummer persoonlijk verslag van zijn weg naar Tokyo. Haalt hij opnieuw de Olympische Spelen? Wordt het na een vijfde en een derde plek deze keer goud?

Back to school

Een tijdje terug had ik een reünie met mijn laatste klas van de basisschool. Het was bijna twintig jaar geleden dat het merendeel elkaar had gezien, maar het was ouderwets gezellig en bijna iedereen verviel weer in dezelfde rol als vroeger. Met als meest sprekende voorbeeld dat de coole jongens gewoon wéér de aandacht van de mooie meiden, inmiddels vrouwen, hadden.

Net als in groep acht op de basisschool staan de maanden april en mei bij de zware mannen selectie in het teken van het vervolg van de carrière. Waar de individuele schoolresultaten en de nationale citotoets belangrijk zijn voor het oordeel van de leraar, vormen in Nederland vaak het fysieke profiel, de ergometertesten en de NK een belangrijke basis voor de bondscoach en zijn plan voor het internationale seizoen. Maar dat blijkt zelden voldoende voor een helder oordeel. Er wordt door leraren en coaches vaak ook een minder goed te beargumenteren oordeel meegenomen in de beslissing. Net als vroeger leidt dit wel eens tot jaloezie, frustratie, een gevoel van onmacht of scheve gezichten, want regelmatig lijkt het groepsproces van invloed op dit individuele oordeel.

De harde werkers – de braveriken of nerds – zijn per definitie niet cool

Ook in onze ‘klas’ lijkt het groepsproces al jaren onder invloed van dezelfde rolverdeling. Een groepje coole jongens, vaak de (oud-)voetballers, staat graag vooraan op de schoolfoto en drukt met hun brutaliteit een duidelijke stempel op het groepsproces. De vaak brildragende jongen, af en toe verzonken in zijn eigen wereld, blijft een makkelijk doelwit voor de groep. Wie wat dikker is dan de rest wordt daarmee geconfronteerd. De andere talenten van die jongen die niet alleen maar goed is in rekenen, blijven onderbelicht door de aanwezigheid van anderen. En de harde werkers – de braveriken of nerds – zijn per definitie niet cool.

Wie goed oplet, ziet dat er zelden mooie resultaten worden behaald door alleen de coole jongens. Dat maakt het roeien zo’n prachtige en eerlijke teamsport! Net als de rolverdeling in mijn klas hoogstwaarschijnlijk ten goede kwam aan de gezelligheid, blijken en blijven ook unieke individuen in het roeien onmisbaar voor nationale en internationale overwinningen. Heb geduld en houd vertrouwen, want elke goede coach komt daarachter!

Wil jij de column van Kaj de volgende keer weer lezen? Neem dan een abonnement op Roei! voor slechts 30 euro per jaar.

Foto: Merijn Soeters fotografie