Coach aan het woord - Pelargos

Voor het eerst legde de Haagse Studenten Roeivereniging Pelargos een eerstejaars dames 8+ op het water dit seizoen. De dames kennen een stijgende lijn dit seizoen, met een overwinning in het DEJ 8+ veld op de ZRB. We laten de coach van de ploeg, Geoffrey Simpson, aan het woord. Hij vertelt over hoe zijn ploeg bij elkaar is gekomen, wat de uitdagingen zijn voor wedstrijdroeien bij een kleine vereniging, en hoe ze zich voorbereiden op wedstrijden.

Hoe is jullie ploeg tot stand gekomen?
Pelargos is een vrij kleine vereniging, dus een acht was zeker niet vanzelfsprekend. Rond de Asopos Najaarswedstrijden zijn we richting de NKIR een selectie gaan vormen van de meest enthousiaste en sportieve dames. Met een gemiddelde 2 km van 7:55 zaten we daar niet bepaald bovenin het veld qua vermogen, maar de snelle ontwikkeling en vooral het enthousiasme van de roeisters gaf de doorslag om voor een acht te gaan. We hebben daarna hard gewerkt aan een mentaliteit van elke training het maximale er uithalen. Na een mooie 9e plek op de Winterwedstrijden durfde iedereen er vol overtuiging écht voor te gaan en stond er een ploeg.

Wat zijn de uitdagingen van coachen op een kleine vereniging?
De afgelopen jaren is het wedstrijdroeien overal een stuk professioneler geworden. Profcoaches, trainingskampen van een week in het buitenland en het nieuwste aan materiaal. Ik vind dat het soms wat is doorgeschoten, vooral het eerstejaars roeien wordt zo te serieus. Sommigen trainen al acht keer in de week! Ik vind het tof dat we daartussen toch competitief kunnen zijn. Daarnaast heeft een kleine vereniging wel wat, iedereen kent elkaar en leeft met elkaar mee. Je moet wel wat bewuster het maximale halen uit wat je hebt en blijven nadenken over de langere termijn. Het is extra belangrijk dat roeiers en coaches van dag tot dag plezier houden in het roeien, en kansen krijgen zich ook op andere vlakken te blijven ontplooien. We trainen niet meer dan vijf of zes keer in de week, zijn flexibel als iemand even andere prioriteiten heeft zoals een stage of werk. Dan behoud je roeiers en coaches voor de langere termijn en kun je samen steeds wat meer bereiken.

Hoe bereiden jullie je voor op een wedstrijd?
We richten ons de week voor een wedstrijd op het toepassen van wat we al kunnen, een sterke fundament is de basis voor alles wat volgt. Nieuwe punten introduceren we na een wedstrijd en we trainen dat in de weekenden op tempo. De week voor een wedstrijd gaan we terug naar de basis en staat in het teken van simpel ontspannen varen, nog een keertje sparren met de middengroep om de verwachte snelheid van alle ploegen te ijken en rust te pakken.

Zijn jullie blij met het afgelopen resultaat?
Blij is misschien niet helemaal het juiste woord; we zijn wel trots. Na de winst op de ZRB waren we goed bezig met de stijgende lijn doortrekken, totdat in de week voor de Westelijke zes van de acht roeisters ziek werden. Richting de Westelijke moesten we dus omschakelen van gaan voor de winst naar alles eraan doen om in het klassement zo goed mogelijk voor de dag te komen. Uiteindelijk hebben we met twee invallers en een paar niet helemaal fitte roeisters de A-finale gehaald, en hebben we ons helaas teruggetrokken voor de zondag. De dames hebben geknokt voor wat ze waard waren en met een sterke voorwedstrijd toch nog punten binnengehaald, dat toont karakter en doorzettingsvermogen.

Wat is jullie doel voor de laatste twee wedstrijden?
Sowieso staat voorop om met alle roeisters fit en gezond het einde van het seizoen halen, en plezier te houden in het roeien. Het moet niet te serieus worden allemaal. Dan weet ik zeker dat we met z’n allen elke training en elke race weer iets verbeteren ten opzichte van de vorige keer, en daarmee voor onszelf de allerbeste races naar boven halen. Er zit nog meer snelheid in en dat gaan we laten zien.