Hoe is het nu met...? EXTRA

Wij zijn erg benieuwd hoe de roeigemeenschap omgaat met de gevolgen van de uitbraak van het Corona-virus. Laten we elkaar steunen en verder helpen in deze bijzondere situatie. Vandaag spreken we met Felix Böck en Robin van Groesen, beiden actief in de Hollandia Roeicommissie. Felix is commissaris extern en Robin is de wedstrijdleider.

Wat is de impact van ‘Corona’ op jullie dagelijkse leven?
Beiden: Normaal zouden we nu in de laatste week voor de wedstrijd zitten. Dat is nu weggevallen, dus ineens is het heel erg rustig in onze vrije tijd. Dat voelt wel vreemd.
Felix: Studeren vanuit huis is het helaas geworden. Daarnaast is het sociale leven op onwijs laag pitje te komen staan en in plaats van coachen langs het water, is het nu dagelijks een mentale coachsessie met mijn huisgenoten.
Robin: Voor mijn werk werkte ik al één à twee dagen per week thuis. De hele week thuis werken leek me dus in eerste instantie geen probleem, maar na een tijdje begin ik het sociale contact met collega’s wel te missen. Ik woon alleen, dus al mijn sociaal contact vindt nu plaats via de telefoon- of internetlijn.

Hoe hebben jullie de gevolgen van de Corona-maatregelen verwerkt en wellicht omgezet naar iets positiefs?
Beiden: De impact van het afgelasten van de Hollandia Roeiwedstrijden/Aegon NK Klein is voelbaar. Op zich hebben we het verwerkt, maar we hopen natuurlijk nog steeds dat we dit jaar niet voorbij hoeven laten gaan zonder de wedstrijd georganiseerd te hebben. We zijn dus nog wel in gesprek om te kijken wat er mogelijk is en waar behoefte aan is.
Felix: Momenteel nog weinig lichtpuntjes gemerkt op sportgebied, voor ons als wedstrijd en alle andere sportevenementen. Wel waardeer ik de kleine dingen nu zoals; zorg voor naasten en ook echt rekening houden met anderen.
Robin: Er zijn wel een paar positieve dingen om je heen te zien bijvoorbeeld de mensen die voor elkaar klaar staan & minder luchtvervuiling door minder rijden en vliegen. Al met al is het er natuurlijk niet leuker op geworden. Ik merk dat het verwerken voor mij nog moet komen, op het moment is het vooral ondervinden wat de gevolgen precies inhouden en wennen aan de ‘nieuwe’ situatie.

Hebben jullie een manier gevonden om toch fit te blijven, met (roei)sport bezig te kunnen zijn?
Felix: Om de teamspirit hoog te houden sport ik met een groep van maximaal 3 personen. We gaan dan hardlopen of doen een andere outdoor activiteit. Daarnaast zijn we als huisgenoten een challenge aangegaan: 30 dagen lang 100 burpees!.
Robin: Mijn dagelijkse fietstocht naar het station en de trainingen in de Pilot Gig zijn vervangen door de paar meter die ik iedere dag afleg in de woonkamer. Daar staat trouwens wel een ergometer die ik vaak vies aankijk. Ik denk dat ik er toch aan moet geloven en er op moet stappen.

Hebben jullie steun aan familie, vrienden, collega’s/commissieleden: hoe slepen jullie elkaar erdoor?
Felix: Er is genoeg steun te verkrijgen van vrienden en familie via de digitale kanalen. Digitaal met elkaar borrelen, spelletjes spelen of echt een goed gesprek helpt je door de dag heen. Het levert soms ook hilarische momenten op, vooral wanneer de oudere generaties aan de slag gaan met videobellen!
Robin: Mijn vader belt me iedere zoveel dagen om te vragen of ik nog gezond ben. Ook de rest van de familie spreek ik telefonisch ineens een stuk vaker. Met de vriendengroep gamen we veel samen via internet, dat maakt het thuis op de bank zitten nog best leuk. Als commissie kijken we vooral vooruit, dus daarin hebben we ook steun aan elkaar!

Hebben jullie nog een goede tip voor de lezers?
Felix: Probeer weer de oude spelletjes uit, zorgt voor ouderwets genieten en leuke momenten.
Robin: Tijdens al die Skype-, Zoom- en andere videogesprekken: iedereen webcam aan! Gezichten van de mensen waarmee je belt kunnen zien helpt enorm tegen het sociaal isolement waar je anders in dreigt te vallen.