Nieuwe bondsvoorzitter wil betere samenwerking in roeien: ”Er valt nog een wereld te winnen.”

Van schoonmaker tot eerste vrouwelijke voorzitter in de 105-jarige geschiedenis van de KNRB. Het is in een notendop het verhaal van Seada van den Herik. Tussen haar eerste entree op het bondsbureau en het oppakken van de voorzittershamer lagen 30 jaar. Daarin zette Van den Herik op en naast het water forse stappen. De hoogste tijd voor een kennismaking met de vrouw die eind 2022 bij de roeibond begon. “Wat ik de komende paar jaar wil, is de manier van samenwerken in het roeien verbeteren. We werken elkaar veel te vaak tegen is mijn gevoel.”

Dit artikel komt uit het blad Roei! Neem een abonnement, het kost maar 35 euro per jaar.
Losse nummers bestel je door 6,50 per exemplaar plus 2,50 bijdrage voor de verzendkosten.

Seada van den Herik ontvangt Roei! in het historische pand van de Delftse roeivereniging DDS (De Delftsche Sport). “Dit was één van de oude vestigingswerken van de stad. Het water hierbuiten was de stadsgracht”, legt ze enthousiast uit. De bondsvoorzitter heeft haar kantoor bij verzekeraar Onderlinge ’s Gravenhage, waar ze algemeen directeur is, voor even ingeruild voor de meer fotogenieke locatie aan het Oostplantsoen. Ze heeft anderhalf uur de tijd en stelt voor plaats te nemen in de oude commissiekamer. “Dit is nu mijn cluppie. Ik roei hier sinds 2007 of 2008 in een dames veteranen acht. Het is een ploeg met vooral werkende vrouwen, dus met niet te veel geklets over kinderen. En je weet één ding zeker. Deze vrouwen roeien zich bij wedstrijden het snot voor de ogen. Niemand duikt weg, haha.”   

Hoe zit het precies met dat schoonmaken bij de KNRB?

“Als student bij Okeanos had ik een bijbaantje op het bondsbureau. Dat was in de tijd dat de tribune nog langs de Bosbaan stond. Ik deed het één dag per week. Voor of na de training, dat mocht ik zelf bepalen en het verdiende best goed. Alles bij elkaar heb ik twee jaar het kantoor schoongehouden. Ze vroegen me nog of ik ook de sportzaal met ergometers wilde doen, maar dat ging me te veel tijd kosten. Ik was trouwens niet zo goed in schoonmaken, maar het toont wel aan dat ik mijn handen uit de mouwen wil steken.” 

Sinds eind 2022 ben je bondsvoorzitter, maar je had al eerder in het bestuur kunnen plaatsnemen, begrepen we?

“Ik ben twee keer eerder gepolst of ik in het bestuur van de KNRB wilde en ik heb twee keer bedankt. Het ging om de functie van secretaris en daarna om commissaris toproeien. Ik had de eerste keer plannen om naar het buitenland te gaan en de tweede keer had ik jonge kinderen en wist ik niet zo goed waar ik de tijd vandaan moest halen. Een paar jaar geleden had ik bedacht: ‘als ik ooit nog in het bestuur ga, dan wil ik wel voorzitter worden.’” 

Dat ben je nu. Waarom heeft de KNRB voor jou gekozen als voorzitter, denk je?

“Ik ben een dynamische en ondernemende bestuurder, die graag samen dingen gedaan wil krijgen. Ik geloof dat we in deze tijd behoefte hebben aan ondernemende bestuurders, die weten wat er speelt, kijken naar de maatschappij en naar de mensen in de organisatie. Niet aan bestuurders die vanaf een afstand toekijken en de kaarten tegen de borst houden. Een bestuurder moet betrokken zijn en energie en persoonlijk commitment geven. Nou, dat ben ik. En ik denk dat die bestuurder heel goed bij de KNRB past.” 

“De roeibond is een bond van circa 120 verenigingen met allemaal vrijwilligers en laten we nou eens zeggen dat er aan 200 mensen iets betaald wordt. Dan heb je nog het bondsbureau met TeamNL en wat mensen eromheen die bijvoorbeeld roeimateriaal verkopen. Misschien verdienen give and take 300 tot 500 mensen geld in de Nederlandse roeiwereld. Dan houden we 44.500 mensen over die gewoon sporten en met hart en ziel vrijwillig iets doen uit passie voor de sport en hun vereniging. Daarbij past een voorzitter die enerzijds snapt hoe we professioneel met elkaar omgaan en anderzijds hoe we als vrijwilligers en als mensen met elkaar moeten omgaan. En ik moet zeggen dat mijn voorganger Rutger Arisz de bond echt in ander vaarwater heeft gebracht. Corporale trekjes zijn al wat losgelaten en er is een goed meerjarenplan in gang gezet. Dat kan ik met mijn inzet en charme verder proberen te brengen.” 

Dit artikel komt uit het blad Roei! Neem een abonnement, het kost maar 35 euro per jaar.
Losse nummers bestel je door 6,50 per exemplaar plus 2,50 bijdrage voor de verzendkosten.

Je bent de eerste vrouwelijke bondsvoorzitter in de geschiedenis. Dat is bijzonder, toch?

“Je kunt zeggen dat we in de roeiwereld van tradities houden en toch wel een beetje behoudend zijn. Dat heeft goede en minder goede kanten. Emancipatie van vrouwen staat altijd hoog op mijn lijstje. Ik heb het voordeel gehad dat mijn moeder heel erg geëmancipeerd was. In combinatie met een vader die zijn ambities net zo makkelijk aan zijn dochters oplegde. Dat was in de jaren zeventig niet vanzelfsprekend. Meisjes hoefden niet zo nodig te studeren, werd vaak nog gezegd. Ik ben door mijn ouders zo aangespoord dat ik een enorme voorsprong had in het leven. Ik ben al eerder een paar keer de eerste vrouw geweest. Bijvoorbeeld als voorzitter van de scholierenvereniging op de middelbare school. Op mijn achtendertigste werd ik directeur van Regiobank en ik was op mijn tweeënveertigste lid van een Raad van Commissarissen. Ik ben een heel ambitieuze vrouw! Ik heb het geluk dat ik erg ben gestimuleerd, dat ik een goed stel hersenen en een fatsoenlijk lijf heb en dat ik goed gebekt ben. Adel verplicht, pay it forward. Ik probeer nu de lessen van mijn ouders door te geven aan vrouwen die minder van huis uit hebben meegekregen.”

Wat staat er onder jouw voorzitterschap te gebeuren?

“Wat ik de komende paar jaar wil, is de manier van samenwerken in het roeien verbeteren. We werken elkaar veel te vaak tegen, is mijn gevoel. Toproeien is nu binnen de KNRB een groot deel van de koek. In plaats van tijd kwijt te zijn aan discussie over het verdelen van die koek, kunnen we beter samenwerken om hem groter te maken. Dat is goed voor zowel aangepast roeien, school-, studenten- en seniorenroeien, en uiteindelijk voor de topsport. Laten we stoppen over budgetjes, maar met betere marketing en meer partners de roeisport beter over de bühne krijgen. Dan komt er meer publiek en meer sponsoring. En dan wordt de koek voor topsport vanzelf groter.”

Springt er niet één punt uit voor je, om de komende jaren aandacht aan te besteden?

“Ik stel geen prioriteiten. Ik wil het allemaal. We willen een toonaangevend roeiland zijn en op plek één of twee van de wereld komen, met gezond en veilig roeiplezier. Het aantal medailles moet omhoog en ook het aantal mensen dat roeit. Dat zijn er nu 45.000, maar waarom kunnen dat er niet meer worden? Je hebt ook indoor- en coastal roeien. Ik probeer altijd de growth mindset te krijgen. Bij junioren en MBO-studenten is nog een wereld te winnen. Roeien is een relatief schone sport. Een hele gezonde sport, omdat je buiten bent. En de belasting op je lichaam is overzichtelijk, waardoor je het tot op hoge leeftijd kunt doen en normaal gesproken weinig blessures oploopt. Hoogstens wat blaren op z’n tijd. We hebben veel senioren die roeien. Dat is fantastisch! Daar doen we qua marketing nog heel weinig mee.’’

“Er zijn nu 45.000 roeiers, maar waarom kunnen dat er niet veel meer worden?”

Seada van den Herik

Waar zit die winst dan voor jou?

“Wat wij als KNRB moeten doen, is meer een platform–facilitatorworden. De KNRB is dan wel het centrale geheel, maar die faciliteert kennis en ervaring tussen al die verenigingen, leden en vrijwilligers. Delen is het nieuwe vermenigvuldigen. We kunnen meer voor die senioren doen. Wat zijn goede trainingen voor ze? Wat zijn goede voeding en supplementen? Ook de trainers van junioren en organisatoren van tochten kun je op dat platform verbinden.

Mijn analyse van de roeiwereld is dat roeiers krachtige en technische doorzetters zijn. Die samen roeien in een boot. Maar waar is de techniek van communiceren en samenwerken buiten de boot? Daar kunnen we beter worden. Lukt dat, dan komt iedereen in zijn kracht en kunnen we samen naar die doelen toe bewegen. Dat speelt op het bondsbureau, tussen bureau en bestuur, bij de topsportsectie, tussen de verenigingen en op de ALV. Het zit op alle vlakken.” 

Dit artikel komt uit het blad Roei! Neem een abonnement, het kost maar 35 euro per jaar.
Losse nummers bestel je door 6,50 per exemplaar plus 2,50 bijdrage voor de verzendkosten.

Na hun studietijd haken roeiers nog steeds massaal af.

“Voor die groep hebben we nu de Young Masters categorie waarmee we experimenteren, zodat ze die stap kunnen overbruggen. Ook willen we graag in het ledensysteem kunnen vastleggen welke testen of certificaten roeiers hebben gehaald bij hun studentenvereniging. Al is het maar stuur of B1, S1; basaal roeien of scullen. Kunnen ze die gemakkelijker meenemen naar een algemene vereniging, dan kunnen ze nog eens als gast instappen en is de overgang veel minder groot. Het is niet een nieuw plan, maar er liggen meer plannen dan dat we mensen hebben. Dit jaar gaan we eerst de betaling voor de contributie stroomlijnen. Daarvoor moeten we ook 120 verenigingen op een lijn krijgen.” 

“Dit jaar gaan we de betaling voor de contributie wat stroomlijnen.”

Seada van den Herik

Het onderwerp diversiteit/inclusie staat bij veel sportbonden, ook bij de KNRB, hoog op de agenda. Moet het roeien meer een afspiegeling van de maatschappij worden?

“Ik vind diversiteit belangrijk en ik begrijp heel goed dat het breder is dan alleen man/vrouw. Ik denk dat we nu barrières hebben die voorkomen dat mensen uit bepaalde gedeelten van de maatschappij zich thuis voelen in het roeien. We moeten ons ervan bewust worden welke barrières dat zijn, zodat we daar iets aan kunnen doen. Dan worden we aantrekkelijker voor een grotere groep. Ik denk altijd maar: ‘je wilt zoveel mogelijk mensen met respect behandelen, mee laten doen en in hun kracht zetten’.” 

Het afgelopen jaar is er intern bij de bond veel te doen geweest over een veilig topsportklimaat. Je hebt zelf een bewogen geschiedenis in het toproeien onder Kris Korzeniowski in 1996.

“Na twee keer blik in Luzern en twee wereldkampioenschappen werd ik uitgeselecteerd voor de spelen van Atlanta in 1996. Ik vond dat onterecht. Dat verhaal hoort ook bij topsport en komt ieder jaar voor. Ik denk dat het maar zelden zo is dat iemand het ermee eens is dat ‘ie is uitgeselecteerd. Wat een eerlijk selectieproces is? Eerlijk is in the eye of the beholder. Selecteer je op ergometertijden, synchroniciteit in de boot, hoe snel je individueel bent, hoe mentaal sterk, of je snel ziek bent? Je kunt het in ieder geval transparanter en voorspelbaarder maken. Nu is heel duidelijk voor heel TeamNL Roeien wie welke scores heeft op welke trainingen. Dan weet je waar je staat ten opzichte van de ander.” 

Is het hoofdstuk ‘veilig topsportklimaat’ nu afgesloten?

“Toen ik begon, wist ik dat dit speelde. Ik heb uitgebreid gesproken met alle leden van het bestuur, de algemeen directeur Christa Grootveld en technisch directeur Hessel Evertse. Iedereen heeft zijn verhaal gedaan: ik heb niks uitgezocht, alleen maar gevraagd: ‘Hoe heb jij het beleefd?’ En guess what: iedereen was doodongelukkig over het afgelopen jaar. Wel heb ik geconstateerd dat alle betrokken personen geschikt zijn voor hun rol. Daarom heb ik hen gevraagd om weer te investeren in functioneel en fatsoenlijk met elkaar samenwerken. In het belang van de roeisport en een prettig werkklimaat. Daarnaast heb ik natuurlijk ook gesprekken gevoerd met de voorzitter van de atletencommissie en binnen NOC*NSF. Iemand van NOC*NSF begeleidt de gesprekken over wat wij binnen TeamNL Roeien een veilig en verantwoord sportklimaat vinden. Ik heb zelf ook sessies gedaan met mijn bestuur. Christa Grootveld doet sessies met de medewerkers van het bondsbureau. Ik vind dat de roeiwereld die sessies de ruimte en tijd moet geven. Er is best wat pijn, verdriet en wantrouwen geweest, maar we zijn enorm op de goede weg.”

Dit artikel komt uit het blad Roei! Neem een abonnement, het kost maar 35 euro per jaar.
Losse nummers bestel je door 6,50 per exemplaar plus 2,50 bijdrage voor de verzendkosten.