Roeifamilie Bos | Eerste ontmoeting op de Luts

2003 - Bart, Margot, Jelle Linssen, Tineke jr. bij Spijkerboor, Beemster.

Roeien zit vaak in het bloed – het erft over van generatie op generatie. Veel roeiers van nu hebben de sport van hun ouders meegekregen en ook hun kinderen komen, al dan niet met een omweg, vaak in een boot terecht. De redactie van Roei! portretteert roeiers van nu als knooppunt in hun roeistamboom. Vandaag: de roeifamilie Bos, geworteld in het baggerwerk.

Dit artikel komt uit het roeiblad Roei! geschreven door Koos Termorshuizen. In Roei! staan nog veel meer interessante artikelen. Voor 31 euro per jaar heb je een abonnement. Klik hier voor meer info.

Eerste ontmoeting op de Luts

Margot Bos (1964) begon al op de middelbare school met roeien bij Jason, ze woonde toen in Arnhem. Tijdens haar studie diëtetiek in Groningen roeide ze twee jaar wedstrijden bij Aegir. Daarna stuurde ze er nog een jaar, en roeide vervolgens bij Nautilus en Tromp. Later werd ze opnieuw lid bij Jason.

Ze deed mee met een van de eerste Elfstedenroeimarathons, met een ploeg die bestond uit leiders van de KNRB-roeikampen – zij was onder meer kok op die kampen. De ploeg had een boot nodig en kwam terecht bij Skøll omdat de roeibond in die tijd de toerwherry’s bij die Amsterdamse vereniging stalde. Sybren Kingma Boltjes beheerde die boten namens de KNRB, hij regelde een C2 voor die Elfsteden bij Bart Schraag, de bootsman van Skøll en student scheikunde. In Bart vond hij tegelijk de roeier die hij nog nodig om de ploeg compleet te maken. Margot en Bart hebben elkaar ergens op de Luts in het donker voor het eerst ontmoet. Bart heeft, zoals hij zelf zegt, daarna 25 jaar gewacht maar toen zijn ze samen in de boot gestapt.

Sybren ontmoette tijdens een zwerftocht van de KNRB mede-kampleider Tineke Bos (1959), de oudste zus van Margot. Ook die twee trouwden met elkaar en hadden een roeileven waarvoor De Hunze, De Drie Provinciën – dat zij en Sybren mede oprichtten –, Beatrix, ’t Diep en Het Zeilend Scheehout het toneel vormden.

Ouders: Argo

Margot en Tineke hadden het roeien niet van vreemden. Ook hun ouders waren een roei-stel. Henk Bos (1929-2015) uit Aerdenhout en Minke Schenk (1931) uit Rotterdam studeerden in Wageningen en ontmoetten elkaar bij Argo. Toen ze als eerstejaars geen van tweeën een partner hadden voor het gala van Argo, werden aan elkaar gekoppeld – de opmaat tot hun roeihuwelijk. Minke was een strijdbaar feministe, van slagzinnen als ‘Studeren. Niet alleen voor heren.’. Toch deed ze bij Argo aan stijlroeien, dat vond ze geen punt.

Na hun studie werkten ze twaalf jaar in Liberia en vestigden ze zich vervolgens in Arnhem. Als oud-Argolid heeft Henk in de bedrijfsacht van de Heidemij geroeid en verder tot op hoge leeftijd in de ‘Oude Loelen Acht’ van Argo en ook nog bij Vada. Minke heeft ook nog een poos bij oud-Argo geroeid.

Grootouders: De Dordtsche

Ook Henk z’n ouders hadden elkaar op de roeivereniging ontmoet. Vader Adriaan ‘Flip’ Bos (1899-1974) had op de HBS een hechte groep vrienden, mannen en vrouwen, waarvan sommigen bij KDR&ZV alias De Dordtsche roeiden. Onder hen ook ‘Pop’ de Mandt (1898-1979). De vonk sloeg over en ze trouwden in 1925. Ze verhuisden naar Aerdenhout waar hij bij een bank werkte. Adriaan en Pop kregen er drie kinderen, Henk was de middelste.

Adriaan z’n vader zat in de baggerindustrie, net als nog minstens zeven generaties verder terug werkte hij in de grienden, in het baggerwerk, dijkenbouw, oerhollandse arbeid uit noodzaak geboren in de streek rond Dordrecht die zo vaak door overstromingen geplaagd werd. Margot is trots op haar roemruchte oer-Hollandse voorouders, die ook bij de Zuiderzeewerken voorop liepen. Ze stroopt haar mouwen er demonstratief bij op, en memoreert dat ze – toeval – bij Jason nog in de dubbeltwee geroeid heeft met Titia Lely, kleindochter van ‘de’ Lely van de Zuiderzeewerken.

Anno 2021

Margot, Tineke, Bart en Sybren zijn alle vier actief binnen Het Zeilend Scheehout. Ook Margots zoon Pieter, met downsyndroom, geniet tijdens tochtjes met de wherry. Haar andere zoon, Hendrik Jan, was tijdens zijn studententijd actief als roeier en coach bij Proteus-Eretes.