Einde van een tijdperk: Pararoeier Corné de Koning stopt na 12 jaar

Het is ondertussen meer dan twaalf jaar geleden sinds pararoeier Corné de Koning voor het eerst in een roeiboot stapte. Nu, drie Paralympische cycli later, zet de meervoudig wereldkampioen officieel een punt achter zijn topsportcarrière bij TeamNL Roeien. Met meer dan 18 internationale gouden medailles op zak, inclusief een zilveren Paralympische plak, laat Corné een nalatenschap achter die moeilijk te evenaren is.

Wie het over pararoeien heeft, heeft het over Corné de Koning. De PR2 roeier uit Zeeland heeft zichzelf de afgelopen jaren op de kaart gezet als dé Nederlandse pararoeier. Met in totaal zeven wereldtitels, waarvan vier in de PR2 Mannen Skiff, kon zowel de nationale als de internationale pararoeiwereld niet om hem heen. Twaalf jaar lang was hij de vaste component van het PR2 Mixed Dubbeltwee roeiduo, iedere cyclus gecombineerd met een andere partner. Nu sluit hij zijn indrukwekkende topsportcarrière af, waarbij hij de roeiboot inruilt voor een nieuwe sportieve uitdaging.

Van teambuildingsdag tot Paralympisch zilver 

Corné ontdekte de roeisport per toeval bij een teambuildingsdag in 2011. Hij wist destijds indruk te maken tijdens een 500 meter sprint op de ergometer, waarmee het vuurtje voor de roeisport werd aangewakkerd. Na enkele indoor kampioenschappen stapte Corné in de boot met Esther van der Loos, de partner waar hij zowel zijn roeicarrière mee begon als mee afsloot. Na de eerste paar baantjes met Esther werd duidelijk dat meedoen aan de Paralympische Spelen van 2016 een reëel doel was. Mede door de jarenlange constante progressie in de boot bleef de kans op een Paralympische medaille gedurende Corné’s gehele roeicarrière aanwezig.

“Ruim voor Parijs was het uitzicht op een roeipartner al weggevallen. Ik ging Parijs echt in met de visie dat het mijn laatste roeiwedstrijd zou zijn.”

– Corné de Koning over zijn beslissing om te stoppen

Na een nipte vierde plaats tijdens de Spelen van 2016 met Esther van der Loos, won Corné samen met partner Annika van der Meer Paralympisch zilver in 2021. Hoewel het heel lang heeft geduurd voordat Corné met een trots en blij gevoel naar deze medaille kon kijken is dat gevoel, juist nu zijn roeicarrière klaar is, zeker aanwezig. Op de vraag wat zijn meest waardevolle medaille van zijn roeicarrière is, antwoordt Corné zonder twijfel zijn Paralympische plak. “Ik zou al mijn WK titels inleveren voor nog een Paralympische medaille.” 

Coach en vrienden aan zijn zijde

In de periode voorafgaand aan zijn eerste Paralympische Spelen, kwam coach Jan Klerks in beeld. Jan, die jarenlange ervaring heeft als roeicoach bij zowel verenigingen als bij de roeibond, werd vanaf 2015 negen jaar lang een vast onderdeel van het Nederlandse PR2 duo. “Toen hij erbij kwam, hebben we op elk vlak stappen gemaakt. We vonden een veel betere aansluiting bij de roeibond, in het nationaal roeiteam, maar hij heeft mij vooral ook persoonlijk veel gebracht. Het beter leren roeien en de vaardigheden die hij mij heeft geleerd, dat was heel waardevol. Ook de band die we gezamenlijk hadden; ik zag hem gewoon als een goede vriend.”

Hoe waardevol deze relatie tussen pararoeier en coach precies was, werd tijdens de Spelen van Tokio in 2021 duidelijk. Toen Jan Klerks wegens persoonlijke redenen niet meekon naar Tokio, volgde hij zijn pararoeiers op de voet via de televisie. Jan: “Het was midden in de nacht en ik had natuurlijk de televisie aan. Ze kwamen door de finish en het beeld liet zien dat ze aanlegden aan het vlot. Toen ging direct de telefoon en dat was Corné. Corné dacht meteen: “ik wil Jan even bellen”. Dat vond ik mooi.”

Ook hebben Esther van der Loos en Corné een bijzondere band opgebouwd tijdens zijn roeicarrière. Twaalf jaar lang bood Esther onderdak aan de Zeeuwse pararoeier op de momenten dat hij op de Bosbaan trainde. Hiermee is ook zij een onmisbare vriendin geworden voor Corné.

Hoogtepunten van het topsportleven

Corné heeft gedurende zijn roeicarrière enkele mooie herinneringen verzameld. Zo staat een trip naar Sevilla in 2016 hoog op zijn lijstje, waar hij met enkele pararoeiers en een groep atleten van het nationaal roeiteam op trainingskamp was. Overdag werd er hard getraind, wat ’s avonds werd gecompenseerd met leuke activiteiten met een gezellige groep mensen. Bovenaan het lijstje staat de International Para-Rowing Regatta van 2022, waarbij de Nederlander spontaan met de Australische Kathryn Ross aan de start verscheen. “Dat was zo gaaf. Kathryn Ross was viervoudig wereldkampioen en tevens enorm sterk. De boot ging kneiterhard.”

Naast enkele hoogtepunten gaat hij enkele elementen van de roeisport absoluut niet missen. “Kijk even naar buiten”, zegt hij terwijl de regen op de ramen klettert en het enkele graden boven nul is, “en dat gecombineerd met een lange duurtraining mis ik geen seconde.” Maar, zo zegt Corné ook, in het voorjaar als het mooi weer wordt, zal hij het toch ook echt een beetje gaan missen.

B-finale als laatste race 

Corné’s beslissing om te stoppen met roeien kwam niet onverwachts. “Ruim voor Parijs was het uitzicht op een roeipartner al weggevallen. Ik ging Parijs echt in met de visie dat het mijn laatste roeiwedstrijd zou zijn.” Het PR2 duo kwam in Parijs net te kort om zich te plaatsen voor de A-finale, waardoor de B-finale voor hen de laatste race was. “We wonnen de B-finale riant, en daar heb ik erg van genoten. Je wint ‘m dan met grote voorsprong, waarbij je weet dat je aan het einde niet meer het maximale hoeft te geven. Dit maakte het mogelijk om je open te stellen voor alles wat er om je heen gebeurde, waardoor ik erg heb kunnen genieten van de muur van toeschouwers waar je doorheen komt.” 

Een nieuwe sportieve uitdaging

Hoewel Corné deze zomer nog aan de start in het Stade Nautique Olympique lag, voelt zijn tijd als roeier ondertussen als een heel ander leven. “Het idee dat het erop zat was gek. De hele karavaan waar je jaren in zat komt tot stilstand.” Maar vrijwel direct na Parijs had de pararoeier alweer een nieuwe sportieve uitdaging op het oog: “ik ben aan het rolstoelbasketballen”, zegt hij enthousiast.

Twee keer per week traint de oud-pararoeier bij een lokale club in Zeeland en bijna ieder weekend staat er een wedstrijd op de planning. “Met het roeien was je blij als je vier wedstrijden per jaar kon starten, nu is het elk weekend raak.” De overstap naar rolstoelbasketbal bood hem een nieuwe uitdaging en de kans om weer in een teamsport te excelleren. “Na al die jaren dat je een kunstje van nul tot topniveau hebt geleerd is het tijd om gewoon eens iets anders te gaan doen.”

“Met het roeien was je blij als je vier wedstrijden per jaar kon starten, nu is het elk weekend raak.”

– Corné over het rolstoelbasketballen.

Nu zowel Esther van der Loos als Corné de Koning zijn gestopt met pararoeien op topniveau, zijn er op dit moment nog geen gegadigden voor de Paralympische Spelen van 2028. Op de vraag of er in LA weer een paraboot op het water ligt laat Corné weten dat dingen snel kunnen lopen: “in 2013 ben ik in de boot gestapt en in 2016 zat ik in Rio, dus het kan vrij snel gaan.” Coach Jan Klerks geeft als kanttekening dat het internationale niveau van het pararoeien snel stijgt, waardoor het lastig wordt om het begintraject van Corné te kopiëren. “Persoonlijk denk ik dat we vooral moeten zoeken in het PR3, mensen die een geringe beperking hebben en hun benen kunnen gebruiken in de haal. Ik vermoed dat er onder andere bij studentenverenigingen mensen rondlopen die hier geschikt voor zijn.” – aldus Jan Klerks.

En die Paralympische droom van Corné? “Ik heb vlak na Parijs met een grote mond tegen vrienden geroepen dat ik over vier jaar in de herenselectie van het rolstoelbasketbal naar LA ga, nu denk ik: dat waren hele grote woorden.” Wie weet, als de kansen er zijn, laat hij ze in ieder geval niet liggen.

_{Heb jij een (geringe) beperking en ben jij benieuwd geworden naar de mogelijkheden van het pararoeien? Neem contact op met Cisca Kruijsdijk (para-talent coördinatie) op [email protected].}