Rio 2016: "Het lijkt erop dat alles in het olympisch dorp in kannen en kruiken is"

Niet alleen alle roeiers bevinden zich momenteel in Rio de Janeiro, ook de begeleiding van de Nederlandse roei-equipe is afgereisd naar de Olympische Spelen. Onder hen Nienke Wind, de teammanager van de nationale selectie. Inmiddels zijn het haar tweede Spelen en weet ze enigszins wat ze kan verwachten.

Toch komt ook Nienke voor verrassingen te staan in Rio. Samen met masseur Gerrit reisde ze al een paar dagen eerder af naar Zuid-Amerika om voorbereidingen te treffen voor de roeiers. Middels een kwalitatief zeer goede WhatsApp-verbinding geeft ze een sneak preview en vertelt ze hoe de zaken er tot dusver voor staan.

“Mede dankzij de hulp van vele vrijwilligers konden we echter toch onze intrek in het olympisch dorp nemen”

“Na een prima vlucht met KLM kwamen we aan op het vliegveld van Rio de Janeiro. De ontvangst verliep hier bijzonder soepel en was erg goed. Bij het passeren van de douane kregen we een voorlopige accreditatiekaart en gingen we aansluitend naar de bagageband waar alle koffers al gesorteerd stonden. Er stonden meiden van NOC*NSF klaar om ons op te vangen en naar de bus te begeleiden die ons naar het olympisch dorp bracht. Nadat we hier waren aangekomen kregen we allereerst een welkomstpraatje van Maurits Hendriks. Hij vertelde dat er nog het een en ander moest gebeuren maar dat er door iedereen hard gewerkt werd. Mede dankzij de hulp van vele vrijwilligers konden we toch onze intrek in het olympisch dorp nemen.”

Ondanks dat Nienke al in Londen is geweest, zijn er voor haar wel duidelijke verschillen zichtbaar. Tijdens de Spelen van 2012 zat de roei-equipe namelijk in een apart roeiersdorp dat vlakbij de baan in Eton gelegen was. Ditmaal slapen de roeiers daarentegen wel in het ‘echte’ dorp. “Het is veel grootser dan in Londen,’’ vertelt Nienke. “In Londen was er enkel een roeidorp en kwam ik als enige aan. Hier heb ik een heel team om mij heen van andere coaches en managers van TeamNL en zijn er veel verschillende sporters uit andere landen te vinden. Het hele dorp is opgedeeld in meerdere clusters, bestaande uit vier of vijf flatgebouwen die allemaal een binnentuin met een eigen zwembad hebben. Samen met TeamNL bemannen we bijna een hele flat van 17 verdiepingen. Van buitenaf ziet het er allemaal echt mooi uit en je voelt je dan ook vrij snel op je gemak in het dorp. De eetzaal, transportmall en de gym zijn hartstikke dichtbij, wat natuurlijk ideaal is. Daarnaast is er nog een village center waar winkels zitten met wat merchandise. In de media zijn veel negatieve verhalen gekomen, maar in de praktijk valt dit goed te overzien. Je merkt wel dat het nog niet bewoond is geweest, waardoor je al snel te maken hebt met de standaard opleverproblemen.’’

“In ieder geval kun je dus wel stellen dat er dag en nacht gewerkt wordt door de Brazilianen”

Eén van de problemen waar Nienke mee kampte is dat ze een van de eerste dagen niet met warm water kon douchen. Het euvel werd ‘verrassend’ snel verholpen dankzij een paar Brazilianen die ’s nachts aan het klussen waren: “Ze werken met rode en groene stickers op de deuren van appartementen om aan te geven of het bewoond is of niet. Op het laatste moment was ik naar een ander appartement verplaatst en blijkbaar had ik de verkeerde sticker. Toen ik om half 1 ’s nachts op bed lag, begon vanuit het niets ineens de douche te lopen. Ik ben toen naar de badkamer gegaan en heb hem weer uitgedraaid. Een paar minuten later hoorde ik stemmen die voor mijn gevoel een stuk dichterbij waren dan ik aanvankelijk dacht. Nadat ik mijn lenzen had ingedaan ben ik weer naar de badkamer gelopen en voor ik het wist stond ik oog in oog met twee Brazilianen die al grappend mijn douche aan het repareren waren. Ik schrok behoorlijk want ik had hen daar totaal niet verwacht, maar aan hun reactie te merken hadden ze ook niet op mijn aanwezigheid gerekend. In ieder geval kun je dus wel stellen dat er dag en nacht gewerkt wordt door de Brazilianen. En met succes trouwens, aangezien ik de ochtend erna zelfs al warm water had.’’

Gelukkig hoeft er dus ’s ochtends niet meer ijskoud gedoucht te worden, alhoewel dat misschien wel handig was geweest. De dagen beginnen namelijk vroeg en onder een koude douche ben je natuurlijk direct wakker: “Afgelopen dagen zijn we veel bezig geweest met het uitladen van containers, het inrichten van de roeibaan en het klaarmaken van het dagverblijf voor de roeiers. Ergometers en spinfietsen zijn naar het terrein versjouwd, de teamtent is opgezet en er is een ijsbad neergezet. Ook hebben we op de baan de roeicontainer leeggehaald waar de boten in zaten. Deze hadden we in de eerste week van juni ingeladen en dat was toen best een aardig karwei. Al met al waren we bijna een dag bezig geweest om alles goed vast te zetten en op de juiste plaats in de container te zetten. Nadat we de container in de haven van Hamburg hadden afgegeven is deze via de boot naar Rio gekomen. Om dan uiteindelijk te zien dat alles bij aankomst nog heel is en ook op zijn oorspronkelijke plaats zit, voelt toch wel als een opluchting.’’

“De focus kan echt volledig op het roeien en we kunnen aftellen tot aan de eerste races”

Uiteindelijk ziet het er dus naar uit dat alles helemaal op zijn pootjes terechtkomt en het toernooi echt kan beginnen. “Ja, alhoewel alles op Braziliaans tempo gaat en ze het begrip ‘tijd’ vrij ruim opvatten, lijkt het erop dat alles nu wel in kannen en kruiken is. De focus kan echt volledig op het roeien en we kunnen aftellen tot aan de eerste races. Als alle Nederlandse ploegen straks in ieder geval in staat zijn om in een hoger tempo te roeien dan dat de Brazilianen werken, kunnen we hopelijk hele mooie resultaten tegemoet zien.’’