TeamNL Roeien

Isabelle Jacobs stopt voorlopig als bondscoach van TeamNL Roeien

Isabelle Jacobs met Laila Youssifou en Josy Verdonkschot tijdens het WK in 2019 © Merijn Soeters

Vanaf 2017 is Isabelle Jacobs onderdeel van de staf van TeamNL Roeien. Ze coachte bij de vrouwen scullgroep in voorbereiding op de Olympische Spelen in Tokio en heeft daar enorm veel plezier uitgehaald. Nu heeft ze behoefte aan vrijheid en wil ze graag haar master Maritieme Techniek afronden: ‘Ik ga het missen, maar er zijn ook zoveel andere uitdagingen.’

Na de Spelen in Tokio besloot Isabelle de focus op haar master te leggen. Ze bleef nog wel betrokken bij TeamNL Roeien, maar op een veel lagere intensiteit; ze hield contact met het team met het idee om straks weer in te stromen. ”De door mijzelf opgelegde verwachting dat ik terug zou komen drukte een beetje te zwaar en ik heb nu behoefte aan vrijheid. Ik wil geen druk hoeven zetten op mijn afstudeeronderzoek om ‘op tijd terug te zijn’.”

Afgelopen periode heeft Isabelle nog gecoacht maar ook een aantal dingen ingehaald die ze miste in de laatste twee jaar. Zoals een Shipping Finance cursus in Engeland, een vakantie naar een vriendin in Oeganda en ‘eindelijk’ weer een keer skiën: ‘Dat was echt heerlijk!’ Vanaf januari had ze de focus op het afronden van haar masterstudie Maritieme Techniek. ‘Tijdens het coachen was het één van de dingen die ik graag wilde doen: mijn master afronden. Maar het combineren van het coachen en mijn master ging niet zo makkelijk. Aan roeicoach zijn zitten naast veel mooie kanten, ook een aantal haken en ogen. Je moet bijvoorbeeld qua beschikbaarheid behoorlijk flexibel zijn. Als atleet is dat toch anders, dan draait het meer om jou. En je bent regelmatig van huis. Ik ben in februari 2021 verhuisd, maar dat voelde afgelopen jaar nog niet echt als mijn thuis. Toen ik terugkwam uit Tokio dacht ik: Oh, nu ga ik hier écht wonen, in plaats van een paar weken thuis, een paar weken weg.’

Isabelle heeft naar eigen zeggen heel veel mooie momenten en herinneringen aan de afgelopen vijf jaar als bondscoach. ‘Wat ik in ieder geval heel mooi vond, was de finale van Roos en Lisa (vrouwen dubbeltwee) in Tokio. Ik moest zelf vanwege corona naar het quarantainehotel en kon de finale dus niet op locatie volgen. Maar ik had veel vertrouwen in Lisa en Roos. Ik wist dat het goed ging komen en ze de race zouden varen die ze konden varen. Het was leuk geweest als ik erbij had kunnen zijn, maar ik voelde me zéker niet meer nodig. Ik vond dat een heel bijzonder gevoel, dat het écht af is.’

Maar ook de momenten die moeilijker waren voorafgaand aan Tokio koestert Isabelle. Op hoogtestage in de Sierra Nevada vond ze het groepsgevoel heel sterk: ‘We hebben echt ons best gedaan om het leuk te maken met elkaar. Dat hele gedoe rondom het coronavirus en de Spelen, het was gewoon niet altijd even makkelijk. We hebben daar als groep onze schouders onder gezet, dat vond ik echt een bijzonder ervaring.’

Toch heeft Isabelle nu echt het besluit genomen om afstand te nemen: ‘Het afscheid nemen van de atleten waar ik zoveel mee beleefd heb, valt me behoorlijk zwaar. Knopen doorhakken vind ik sowieso nooit makkelijk, maar dat is soms wel nodig. Maar het voelt niet een afgesloten hoofdstuk. In het Engels kun je dat zo mooi zeggen: ‘goodbye for now’. Ik heb nu even de vrijheid nodig maar wil wel de deur openhouden om na mijn afstuderen eventueel terug te keren als coach.’

Isabelle studeert momenteel af bij Ammonia Drive, een project van TU Delft waarin duurzaam geproduceerde Ammoniak als interessant alternatief wordt gezien om het gebruik van fossiele brandstof voor de aandrijving van een schip te vervangen. ‘Ik heb me zo welkom gevoeld bij mijn studiegenoten en docenten en daar heb ik heel veel plezier uit gehaald. Het project en de onderzoek, dat is een volgende stap die ik wil ontdekken.’

‘Je gaat een stuk beter roeien van een glimlach op je gezicht.’

Isabelle Jacobs

Wat zou je mee willen geven aan andere coaches?

‘Wat ik heel belangrijk vind, is dat je een goede balans vindt tussen plezier hebben en serieus zijn. Als er coaches van de RC-3 met mij mee kwamen fietsen waren ze vaak verrast dat ze de sfeer op dit hoogste niveau veel leuker en gezelliger vonden dan verwacht. Dat plezier is heel belangrijk, ook voor jou als coach. Dan heeft iedereen meer energie. Ik zie het coachen als een soort partnerschap tussen jou en de roeier; je hebt elkaar nodig. Samen kom je tot een beter resultaat. Dus jij legt als coach niet op hoe of wat, maar bent in gesprek met je roeier.’

‘We zijn Isabelle ontzettend dankbaar voor haar inzet en bijdrage. Zij heeft – zeker in de coronajaren – als fijne collega veel gaten dichtgelopen. Dat zij nu deze keuze maakt is bewonderingswaardig. Maar… oude liefde roest niet, dus wie weet zien we haar in de toekomst weer terug. Voor nu wensen we haar het allerbeste!‘ – Hessel Evertse, Technisch Directeur van de KNRB.

Auteur

Babette Berkelaar

Ontdek meer roeinieuws

TeamNL Roeien

Wereldkampioenen Stef Broenink en Melvin Twellaar nieuwe ambassadeurs Missie H2

Nieuws

Voorbereidingen Talent TeamNL: deze ploegen starten het EK

Nieuws

Heineken Roeivierkamp: uitslagen & foto's

Op de hoogte blijven van nieuws, roeiverhalen en topsport?
Ontvang de gratis nieuwsbrief!