Rio 2016: Zilveren W4x: ''Na even teleurstelling, overheerst nu trots''

Eindelijk. Eindelijk gaat het roeien door én wint Nederland een medaille. De vrouwen dubbelvier heeft donderdag in Rio een zilveren medaille binnen gesleept, met een touch of gold.

Klik hier voor het interview met de NOS.

Via een overtuigende herkansing plaatsen Inge, Nicole, Carine en Chantal zich voor de finale op het Rodrigo de Freitas. Waar de dubbelvier normaal pas echt aansluit bij de laatste duizend meter en vanaf de vijfhonderd hun sterke eindsprint inzetten, zaten ze donderdag vanaf moment een op de hielen van topfavoriet Duitsland.

“We hebben voor elke centimeter geknokt. We lagen zo dicht bij de Duitsers dat hadden we nog nooit gedaan”, vertelt Chantal Achterberg als ze de boot uitkomt. “We dachten echt: we kunnen gewoon goud winnen.” Ze roken de winst, maar mochten het helaas niet aanraken. Het Nederlandse kwartet staat bekend om hun sterke eindsprint, maar ze kwamen net te kort om de Duitsers te verslaan. “We hadden afgesproken om dit keer vanaf het begin erbij te blijven en niet te wachten tot het laatst. Dat kostte meer energie dan anders, dus zat er iets minder in onze befaamde sprint dan normaal. Maar ik ben super trots en heel blij”, vertelt Nicole.

Het is de eerste Nederlandse medaille ooit in de vrouwenvier. Jarenlang was de acht het stokpaardje van zowel het mannen als vrouwen roeien. “Ik ben blij dat we deze keuze hebben gemaakt. Nederland heeft laten zien dat ze nu ook een goede vier hebben en daar ben ik heel trots op”, vertelt Inge Janssen die in Londen in de dubbeltwee roeide.

Even waren ze teleurgesteld dat het geen goud, maar zilver werd. Chantal Achterberg zat in Londen nog in de Vrouwen Acht en won toen brons. Een medaille waar ze op dat moment meteen blij mee was, omdat het voelde als het hoogst haalbare. “Nu was er een heel klein moment van teleurstelling. Maar al snel dachten we: zilver is ook écht heel goed! Ik ben heel trots op ons team.”

Met brons in de kast en zilver om haar nek, rijst natuurlijk de vraag of de serie in Tokyo compleet gemaakt wordt. “Toen we klaar waren zei ik wel meteen: nu moet ik nog vier jaar! Nee, ik weet het nog niet. Ik heb ook zin om andere dingen te doen, maar dit is zo gaaf en eigenlijk wil ik ook gewoon goud.”

Vriendjes, familie en vrienden zijn omhelst en de eerste tranen gelaten. Een huldiging in het Holland Heineken House wacht en nog tien resterende dagen Spelen. Nicole: “Ik heb me nooit gerealiseerd dat we nog zo lang in Rio konden blijven, ik was zo gefocust op de races. Eerst maar de roeifinales kijken. En ik wil naar atletiek, ik mag mezelf nu wel een cadeautje geven.” Chantal: “En eindelijk mogen we iets minder strikt eten. Een pizzaatje en een biertje vanavond zou wel lekker zijn!”