Het jasje van... De groene jasjes van Euros

Veel studentenroeiverenigingen ontlenen hun identiteit aan de eigen jasjes. Kijk je tijdens een willekeurige wedstrijd naar de toeschouwers langs de kant, dan is het haast onmogelijk om niet een glimp op te vangen van een van de vele jasjes die roeiend Nederland rijk is. Ook roeivereniging Euros heeft een eigen jasje. De huidige Voorzitter Sven Relijveld draagt dit met trots sinds zijn inauguratie een aantal jaar geleden.

‘Bij ons op de vereniging heeft denk ik 95% een jasje,’ vertelt Sven. ‘Nadat je in het eerste jaar geïnaugureerd bent, koop je zelf je jasje. Daar zijn weinig voorwaarden aan verbonden, behalve dat de kleur groen er in te herkennen moet zijn. Hierdoor is er geen standaard kleur en dat zorgt voor een grote diversiteit aan jasjes. Je kan dus stellen dat iedereen zijn eigen identiteit aan zijn jasje ontleent. In 2010 was er bijvoorbeeld een lid dat voor fluorescerend groen koos. Echter is donkergroen het meest gebruikelijk. Uiteindelijk ben je zelf natuurlijk degene die er de rest van de studentencarrière in loopt.’

Het dragen van het jasje is lang niet altijd verplicht. Toch zijn er momenten waarbij het een ongeschreven regel is om correct gekleed te verschijnen. ‘In een jaar zijn er verschillende gelegenheden waarbij je het jasje draagt. Denk aan de inauguratie, het jaarfeest, de Varsity en de uitzuip, ofwel de intraining. Tijdens de overige verenigingsmomenten is het geen vereiste. Op een gemiddelde borrel loopt zo’n 50% in het jasje.’

“Een nieuw jasje aanschaffen is geen optie. Je behoudt het voor ’t leven”

Over het algemeen is de kleur groen niet veel voorkomend en om die reden duurt het bij de eerstejaars vaak een maand of twee voordat ze een jasje hebben gevonden. Maar dan ben je nog niet klaar. ‘Zodra je een jasje gekocht hebt, moet je er een ‘E’ van vilt op naaien. Dit geldt voor iedereen. Zodra je als eerstejaars een jasje vindt, vraag je bij het bestuur de maten van de letter op. Deze maten zijn wiskundige verhoudingen en hebben te maken met de Technische Universiteit. Verder kan ik daar niks over loslaten, want dat is een geheim van de vereniging.’

Hoewel iedereen dus een ‘E’ op zijn jasje genaaid heeft, zijn er duidelijke verschillen waarneembaar. Ten eerste natuurlijk het kleurverschil, maar behalve dat kunnen er bij sommigen ook extra attributen worden toegevoegd. ‘De eerste mogelijke toevoeging is het wedstrijdlint. Dit is een rood-witte bies en is eind jaren ’60 geïntroduceerd om onze roeiers te onderscheiden van die van Argo. Toentertijd waren alle leden wedstrijdroeiers en hadden onze wedstrijdpakjes een ander ontwerp met een veel lichtere kleur groen. Tegenwoordig is het een manier om wedstrijdroeiers te onderscheiden van competitieroeiers. Je moet het wedstrijdlint echt verdienen en om die reden wordt er veel waarde aan gehecht. Het lint kan verkregen worden tijdens de uitzuip. Als wedstrijdroeier moet je die dag goed doorstaan. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. De dag heeft een zwaar karakter waarbij verschillende opdrachten uitgevoerd moeten worden. Die hebben overigens wel allemaal een doel. Een tweede mogelijke toevoeging is een rode schaduw ‘E’, die je krijgt als je in het bestuur gaat. Vanaf het moment dat je als bestuur gechargeerd wordt mag je die ‘E’ dragen en daaraan zijn alle bestuursleden herkenbaar. In het bestuursjaar blijf je dus je eigen jasje dragen. Wanneer je gedechargeerd wordt, vervang je de rode ‘E’ voor een zwarte.’

“Iedereen ontleent zijn eigen identiteit aan zijn jasje”

Tot slot zijn er veel jasjes die al de nodige letterlijke kleerscheuren hebben opgelopen en behoorlijk vuil zijn geworden in de loop der jaren. Een nieuw jasje aanschaffen is geen optie. ‘Je eigen jasje behoud je voor het leven. Als je eenmaal bij oud-Euros zit, kom je altijd terug in dat jasje. Weggooien is wat dat betreft geen optie. Een voorbeeld van iemand die dat heel goed begrepen heeft, is mijn secretaris. Die is zo vaak uit zijn jasje gescheurd, dat hij momenteel een collectief van drie jasjes draagt. Alles is met visdraad aan elkaar genaaid en wordt door middel van een autogordel bij elkaar gehouden. De middenstuk van het jasje is de basis en hij heeft verschillende mouwen en revers. Ik denk dat dat momenteel wel het meest bijzondere jasje op de vereniging is.’

Heeft jouw vereniging een mooi verhaal, laat het ons weten via [email protected]