Verenigingen
"Ik heb het idee dat je als kamprechter echt gerespecteerd wordt"
Phocas – en daarmee roeiend Nederland – is maar liefst tien kamprechters rijker. Een van hen is Maarten Cornelissen, die recent met goed gevolg het examen voor kamprechter B afgelegde. Zijn debuut als kamprechter maakte hij twee weken geleden tijdens de Asopos Najaarswedstrijden. Afgelopen weekend gaf hij in dezelfde hoedanigheid acte de présence bij de Novembervieren.
“Ik heb zelf pas een seizoen geroeid,” vertelt Maarten. “Vorig jaar werd ik lid van Phocas en begon ik met competitieroeien. Tijdens mijn eigen wedstrijden vielen de kamprechters mij eigenlijk niet op. Een verenigingsgenoot van mij – Tijn Cox – was echter een fanatiek kamprechter en vond het hartstikke leuk. Kamprechters maken het voor iedereen mogelijk om een wedstrijd te starten. Daar wilde ik graag bij helpen. Daarnaast word ik veiligheidscoördinator van de landelijke competitiewedstrijd die Phocas op ons toekomstige roeiwater wil gaan organiseren en daardoor was ook mijn interesse gewekt. Met Tijn heb ik er over gesproken en gevraagd hoe ik ook kamprechter kon worden. Toen begon het balletje te rollen.”
“Kamprechters maken het voor iedereen mogelijk om een wedstrijd te starten”
Als er vier geïnteresseerden zouden zijn, kon er een examen plaatsvinden. Uiteindelijk bleken er bij de Nijmeegse roeivereniging maar liefst tien gegadigden voor een rol als kamprechter te zijn. “Op het moment dat alles rond was, werd er een avond gepland waarop we uitleg kregen. Twee weken later volgde het examen waarbij er allerlei vragen gesteld werden over het reglement voor roeiwedstrijden. Wanneer je daarvoor slaagt, ben je kamprechter B. In feite begint de opleiding dan pas echt. Tijdens wedstrijden breng je alle opgedane kennis in de praktijk en daarbij word je begeleid door een kamprechter A. Die vertelt hoe hij situaties beoordeelt en laat je veel zelf ervaren.”
“Dat is hartstikke gezellig”
Ondanks dat Maarten pas net komt kijken, is hij erg enthousiast. “Het is een hele diverse, maar hechte groep. Er zitten kamprechters bij die het al tientallen jaren doen, maar er komen ook steeds meer studenten bij. Hoewel ik zelf drie of vier keer per week roei, is het daarmee goed te combineren. Het is bijvoorbeeld mogelijk om het een half dagdeel te doen, of alleen op zaterdag als je zelf op zondag moet starten. Daarnaast heb ik het idee dat je als kamprechter echt gerespecteerd wordt. Roeiers accepteren je autoriteit en je wordt nooit echt tegengesproken. Dat is toch heel anders dan een scheidsrechter in het voetbal, die praktisch elke gemaakte beslissing moet verdedigen.”
Coverfoto: Merijn Soeters