München opnieuw decor internationaal roeien?

Duitsland heeft talloze schitterende roeibanen. Essen, Keulen, Duisburg, Hamburg, Berlijn: stuk voor stuk hebben ze hun eigen twee kilometer aan water, hun eigen Regattastrecke, de een met nog meer historie dan de ander. Maar als er één baan zich dé Regattastrecke van Duitsland mag noemen, is het München wel.

In Roei! staan nog veel meer interessante artikelen. Voor 30 euro per jaar heb je al een abonnement. Klik hier voor meer info.

De baan ligt een slordige tien kilometer boven de hoofdstad van Beieren, op een steenworp van het dorp Oberschleissheim. Anders dan op de troebele roeilocaties in Nederland is het water in de roeibaan van München kraakhelder. Het is haast beangstigend hoe makkelijk je de bodem kunt zien.

Naast de baan staat een kolos van een tribune, gebouwd voor de Olympische Spelen van 1972. Een imposant gevaarte van beton, waar destijds ruimte was voor 25.000 mensen. Met een beetje fantasie zie je ze zo voor je. Juichend voor de medaillewinnaars van toen. Vooral voor de Duitse roeiers natuurlijk. Maar misschien ook wel voor de Nieuw-Zeelandse mannenacht, die met nul budget en een stel amateurs de gouden medaille opeisten. En heel misschien ook wel voor de bronzen Nederlandse tweezonder met Ruud Stokvis en Roel Luynenburg.

WK 2007
In de jaren na 1972 keerde de internationale roeiwereld geregeld terug naar München. Tussen 1997 en 2012 was de roeibaan bij Oberschleissheim naast Luzern de andere standaardbestemming voor een van de drie wereldbekerwedstrijden. En München was ook gastheer van de WK’s van 1981 en 2007.

Tijdens die laatste WK werden er, net als in Linz-Ottensheim dit jaar, olympische tickets verdeeld. Er stond veel op het spel, en geholpen door dat feit kwamen een slordige 60.000 bezoekers op de roeibaan af. Ondergetekende was er één van. Het was mijn eerste bezoek aan een groot eindtoernooi, met louter memorabele momenten. Kamperen op de camping net achter de tribune. Een emotioneel bezoek aan het concentratiekamp van Dachau, dat niet gek ver van de baan verwijderd is. De spanning bij het zien van Nederlandse boten in de finale. De vreugde bij steeds weer een Nederlandse medaille – de derde gouden skiffplak van Marit van Eupen, het brons voor de Holland Vier met Vellenga, Vermeulen, Cirkel en Gabriëls, de knappe bronzen medaille voor lichte skiffeur Jaap Schouten plus de wereldtitel voor de lichte mannen acht.

Teloorgang
De wereldkampioenschappen van 2007 waren zowel prachtig als de doodssteek voor de roeibaan van München. De kosten drukten zwaar door op de stichting die de wedstrijden in München organiseerde. En de stad zelf bleek niet van zins om geld vrij te maken voor de broodnodige renovaties.
De baan kwijnde zo steeds meer weg. De conditie waarin de accomodatie tijdens de laatste wereldbekerwedstrijd in 2012 verkeerde, was tekenend voor de teloorgang. Dikke lagen stof op de bovenste rangen van de tribune. Ranzige, overstroomde wc’s. De internationale pers, verhalen schrijvend over de aankomende Olympische Spelen van Londen op half-kapotte tafeltjes en stoeltjes in het perscentrum.

Het was een pijnlijk internationaal einde voor dé Regattastrecke van Duitsland. En voor wie dacht dat het niet erger kon: de afgelopen jaren was het terugkerende onderwerp van gesprek zelfs of de baan niet beter naar de schroothoop verwezen kon worden. De sloop van de monumentale roeilocatie was een waar hoofdpijndossier, en de beslissing werd dan ook telkens uitgesteld.

EK 2022?
Tot nu. In positieve zin welteverstaan. München is een van de roeilocaties die aan wereldroeibond FISA heeft laten weten wel interesse te hebben in grote roeitoernooien. En op 3 juli aanstaande gaat de gemeenteraad van de stad stemmen over een renovatieplan. De grootste horde is het kostenplaatje van ettelijke tientallen miljoenen euro’s. Zoveel, dat naar verluidt enkele wethouders van hun stoel vielen toen ze het hoorden.
Maar ook zij weten dat de baan meer is dan alleen een internationaal vermaarde en geliefde roeilocatie. Lokale roeiverenigingen zijn er nog altijd actief. Elk voorjaar komen rond de duizend junioren uit een heel scala aan landen naar de baan om het tegen elkaar op te nemen. En de Duitse roeibond heeft de plek recent aangewezen als een van de vier centrale trainingslocaties.

De tijd is rijp voor een vernieuwing van de mooiste Regattastrecke van Duitsland. Het roeien verdient dat. Nationaal en internationaal. En de beloning? Die volgt mettertijd. Misschien over drie jaar met de Europese kampioenschappen roeien in München. Exact 50 jaar na de Olympische Spelen van 1972. Mooier kan haast niet.

Uit: Roei! 
Rubriek: toproei!en
Tekst: Michiel Jonkman