Verenigingen
#Throwbackthursday - 1891 Eerste internationale Nereus avontuur is goud én 'n glaaske wijn!
De acht van Nereus pakte afgelopen weekend goud tijdens de World Cup in Belgrado. Het eerste internationale avontuur van de Amsterdamse vereniging vond plaats in de zomer van 1891. En ook toen kwam Nereus met een eerste prijs thuis.
Op 11 en 12 juli 1891 werden er internationale roeiwedstrijden op de Alster in Hamburg gehouden. Nereus startte met twee vieren. De Oude Vier, die op 31 mei de Varsity had gewonnen, verloor in beide ingeschreven nummers. De vier met Mulder (bg), Morh, Dijckmeester, Van Leeuwen (sl) en Meurer (st) wist in 7.56 min in een van Njord geleende inriggede vier zijn race te winnen en nam een fraaie zilveren bokaal mee naar Nederland.
In het Nereus gedenkboek uit 1935 staat staan de herinneringen van Mohr aan de reis naar Hamburg met onder meer een geestig verslag van de prijsuitreiking:
“’s Avonds was prijsuitdeeling in den Hamburger Hof met groot diner er na, driehonderd personen aan tafel, in een groote, heel hooge zaal. Nu waren wij uit training en mochten ook een glaaske wijn meedrinken, wat we dan ook deden, net als wij geroeid hadden: met een kalmen start, maar gaandeweg bij spurtende. Onder de hand begonnen de speeches. Eerst de Herr Praesident: lang en deftig; ’t werd wat vervelend; toen hij klaar was, groot, officieel gejuich en zingen en ieder ging weer zitten. Daarop volgde een der Engelschen; die hadden zich allen waarachtig keurig in dinnerjacquet gestoken. Wij niet, want de Duitschers hadden gezegd, wel nee, “we komen allemaal, zooal we zijn”. Enfin die Engelschman sprak keurig in den vorm zijn dank voor de ontvangst uit en -boem – daar zat hij weer. We keken Ik aar verbaasd aan: geen heildronk, niks. Nou wij! Maar wie? – Vooruit Frits (Anspach), doe jij ’t maar.
Nu moet ik nog even eerst zeggen, dat Frits en Bakkie voor de gelegenheid der zomersche race-dagen keurige pakken aan hadden van wit flanel met een rood streepje; net iets voor slanke jongelui, maar Frits met zijn koddige , dikke model werkte daarmee natuurlijk op den lachlust. Bovendien hadden onze supporters ’s middags op de overwinning een stevige borrel gepakt, en nu dat diner met ampel wijn.
Frits zat even stil na de ontvangst van onze opdracht en toen tikte hij aan het glas. Hij kreeg ’t woord, steeg dadelijk op zijn stoel met één dik been op tafel en begon… met een stem zooals geen van ons ooit van hem had gehoord! Prachtige woorden, beelden en zinnen, vol verheerlijking van Hamburg en het Deutsche Ruder-Verband, en schitterende organisatie en eeuwige herinningen en wat niet al; en toen hij eindigde met zijn “Auf Wiedersehen!” uit te brullen, stond hij al lang heelemaal op tafel en trapte een paar glazen in mekaar en de heele zaal stond op en de muziek schetterde, en alles brulde en het werd een algemeen gehos en gedans… een reuzenlol – en het diner was uit, absoluut – en met veel muziek en cancan joelde de bende de straat op.”
Van deze ploeg is een prachtige foto, in particulier bezit, bewaard gebleven. Op de foto zie je zittend van links naar rechts A.K. van Leeuwen, H. Dijckmeester, G.H. Mulder, R.J.Th. Meurer, J. Bakker Schut. Staand: T.A. Anspach, E.C.J. Mohr, C.A. Campagne, F.W. Oewel, B.W.Th. Nuyens, W.B. Westermann en B.E. Lugard.
Foto: B.W. Westermann
Met medewerking van Johan ten Berg