TeamNL Roeier Niki van Sprang neemt afscheid

Niki van Sprang heeft na acht jaar roeien op het hoogste niveau besloten een punt te zetten achter zijn indrukwekkende roeicarrière. Na twee Olympische cycli, een handvol zilveren medailles, vier Olympische kwalificatiemomenten en tientallen verschillende ploeggenoten, neemt deze veerkrachtige atleet afscheid. We blikken terug op zijn reis, van zijn eerste roeihalen bij roeivereniging Pampus tot zijn meest memorabele momenten met TeamNL Roeien.

Niki begon zijn roeicarrière als 15-jarige junior bij de kleine maar hechte roeivereniging R.V. Pampus in Almere. “Ik moest van mijn moeder gaan sporten, anders mocht ik niet op social media of MSN,” vertelt Niki lachend. Met dit in zijn achterhoofd ontdekte hij vervolgens de roeisport. Pampus voelde meteen als een tweede thuis: “De mensen daar waren leuk en ik voelde me op mijn plek. Mijn beste vrienden zijn nog steeds van Pampus.” Zo herinnert Niki zich de vele uren die hij doorbracht op de vereniging, ook buiten de trainingen om: “Mijn moeder vroeg op zaterdagen of ik thuis mee at, terwijl we vaak maar één keer gingen trainen en daar om 10:00 uur ’s ochtends al voor verzamelden. Ik was meer wakkere uren op Pampus dan thuis. We waren maar met z’n achten, maar het voelde als een grote familie.” 

De vereniging speelde een cruciale rol in Niki’s ontwikkeling als roeier. Zijn voormalige coach Adriaan Wisse leerde hem om plezier te hebben in het spelletje. “Soms is er al zo’n druk bij jonge roeiers, maar de manier waarop wij hebben leren roeien, met een combinatie van lol hebben, hard werken en leren bewegen, is me het meest bijgebleven.” Uiteindelijk werd Niki via een goed resultaat bij de Ergohead als potentieel talent uitgekozen en mocht hij zijn eerste internationale jeugdwedstrijden starten.

“De manier waarop wij hebben leren roeien, met een combinatie van lol hebben, hard werken en leren bewegen, is me het meest bijgebleven.”

– Niki van Sprang

De weg naar TeamNL Roeien

Na de junioren tijd, zette Niki zijn roeicarrière voort in Amerika aan de Universiteit van Californië. Hier kwam hij in een nieuw spannend sportregime terecht waarbij hard werken en onderlinge competitie voorop stonden. Dit alles onder leiding van coach Mike Teti, één van zijn inspiratiebronnen gedurende zijn roeicarrière. Na vier jaar in Amerika werd Niki door coach Eelco Meenhorst benaderd om onderdeel te worden van de Nederlandse scullgroep, een groep die werd samengesteld om het scull roeien in de Nederlandse top nieuw leven in te blazen. Hierdoor werd Niki vanaf 2017 onderdeel van het nationaal roeiteam.

Twee Olympische cycli maakte hij mee. Zijn eerste cyclus, de weg naar Tokio 2020, begon in scull-boten zoals de mannen dubbelvier en mannen dubbeltwee. In deze fase was Amos Keijser één van zijn vaste roeipartners: “We waren een olijk duo met z’n tweëen, met heel verschillende persoonlijkheden. Als ik over politiek praatte werd hij helemaal gek van me, maar iedere keer als we op Schiphol kwamen had hij wel weer gesmeerde broodjes voor me meegenomen.” Met Amos roeide Niki zijn beste race ooit: de halve finale van het Europees Kampioenschap in 2019. “Halve finale, dus niet het beste moment om je beste race ooit te varen, maar het was zo makkelijk roeien dat de snelheid gewoon vanzelf kwam. Zo’n dubbeltwee is ook gewoon heerlijk.“

Het was pas later in deze cyclus dat de dubbeltwee werd ingeruild voor de tweezonder. Toen het eind 2019 zowel mentaal als fysiek iets minder goed ging met hem, werd hij de reserve roeier voor de scull-groep. Dit betekende tevens het einde van zijn Olympische droom. “Af en toe hadden er wel wat muntjes de andere kant op kunnen vallen.” Het was pas enkele weken later, toen ook Guillaume Krommenhoek geen boot toegewezen had gekregen, dat de Olympische droom opnieuw werd aangewakkerd. Samen met Guillaume mocht Niki in het voorjaar van 2021 vechten voor een laatste Olympisch startbewijs, die ze knap wisten te bemachtigen. Bij de Spelen, die gedurende de corona-pandemie plaatsvond, wonnen ze de B-finale.

Tokio versus Parijs

De twee Olympische trajecten waren totaal verschillend. Waar hij voorafgaand aan Tokio nog geen Olympiër was, was hij dat wel richting Parijs. Op de eerste cyclus lag voor hem een bepaalde druk, waar de cyclus richting Parijs meer een bonus was. Het sporten op hoog niveau moest na Tokio leuk blijven, en dat lukte: 2022 werd omgedoopt tot zijn leukste topsportjaar. In dat jaar maakte Niki onder andere deel uit van de Holland Acht, die tweede werd op het EK en het WK: “Die acht was gewoon leuk. De chemie was goed en het ging best hard.” Het EK van 2022 in München wordt daarbij bestempeld als zijn meest memorabele race, waarbij de Holland Acht na een mishaal in de eerste paar honderd meter zichzelf terug wist te knokken tot de tweede plaats. “München is het dichtst dat ik kom bij een race die ik gevaren heb en waar je vroeger als kind naar keek en kippenvel van kreeg.”

Bij de competitieve trainingen eind 2023 lukte het niet om in een reeds gekwalificeerde boot terecht te komen. Guillaume en Niki namen opnieuw plaats in de tweezonder en richtten zich samen op de kwalificatie voor Parijs, wat ditmaal helaas niet lukte. “Coach Francesco Fossi zei ooit: “The double is like a marriage”, en dat geldt voor de tweezonder ook. Je leert elkaar redelijk kennen en het had het extra bijzonder gemaakt om er met Guillaume iets moois van te maken het afgelopen jaar. Dat we uiteindelijk samen Henley mochten starten was een cadeautje. Heel bijzonder dat dit mogelijk werd gemaakt, dat was niet zomaar, en zegt iets over het teamgevoel van afgelopen cyclus.” Op de vraag of hij wist dat Henley zijn laatste echte race was knikt hij instemmend. “Het was een hele bijzondere race en fijne afsluiting. Die race was voor ons en we wisten dat we deze gingen winnen.”

Na Henley heeft Niki, samen met TeamNL roeier Pieter van Veen, de reserverol bij de mannen equipe vervuld tijdens de Spelen van Parijs. Gedurende twee weken trainde hij samen met Pieter om alle races heen en hielp hij het team waar nodig. “Ik had mezelf voorgenomen wat voor soort reserve ik wilde zijn. Dat is redelijk gelukt en daar ben ik ook wel trots op. Ik heb mijn rol zo serieus mogelijk ingevuld, of dat nou betekende dat ik mijn pakje moest afstaan aan Ruben of ergens oogdruppels vandaan moest halen voor Melvin.”

“Hoe mooi is het dat ik iets gevonden heb in mijn leven dat zo onbenullig is als een boot.”

– Niki van Sprang

Meest waardevolle herinneringen

In die vele jaren als topsporter heeft hij enorm veel waardevolle herinneringen verzameld. Er is niet één moment dat losstaat. Zo staat onder andere het hechte team van het afgelopen jaar hoog op het lijstje. “Ik denk niet dat mensen ooit op een leukere manier met elkaar topsport hebben bedreven.” Naast het team gaat hij ook de trainingskampen, en daarbij het vele buiten zijn, enorm missen. “Hoe mooi is het dat ik iets gevonden heb in mijn leven dat zo onbenullig is als een boot. Het is een beetje zoals Winnie de Pooh zegt: hoe mooi is het dat je iets hebt gevonden dat afscheid nemen zo moeilijk maakt. Dat iets zo onbenulligs, het van A naar B roeien, zo belangrijk wordt dat het zo’n pijn doet als je drie tienden later over de finish komt dan één of andere boot uit Litouwen.” Daarbij wordt het op en neer gaan in emoties, inclusief het vele opladen, benoemd als het onderdeel dat hij absoluut niet gaat missen van het topsportleven.

Op de vraag of hij blijft roeien zegt Niki bedenkelijk: “Mwoah. Er zijn zoveel andere leuke dingen. Waarom zou ik hetzelfde blijven doen en van mensen verliezen waar ik vroeger niet van verloor, in plaats van iets anders doen waar ik beter in kan worden.” Bij mooi weer pakt hij graag nog zijn skiff erbij om een baantje te roeien. Naast zijn maatschappelijke carrière zal Niki het komende jaar ook nog bij de internationale roeifederatie World Rowing te zien zijn, waar hij bij enkele events gaat helpen.

Op de vraag of hij nog tips heeft voor de jongere generatie roeiers en roeisters, deelt hij de volgende woorden: “Leg je niet te vroeg teveel druk op wat allemaal moet. Blijf ervan genieten. En leer een beetje bewegen, dat scheelt je een hoop ellende.”