Roeiverhaal Even bellen met...
Kamprechter Lucas Boogaart
Kamprechters, we kennen ze allemaal en ze zijn onmisbaar voor een veilig en eerlijk verloop van de roeiwedstrijden. Ook dit jaar vindt de ‘Week van de Scheidsrechter’ weer plaats. Een sportbreed initiatief van 25 september tot en met 3 oktober waarbij het uitspreken van waardering voor de arbiter centraal staat. Vandaag spreken we kamprechter Lucas Boogaart.
Vertel eens wat meer over jezelf?
Ik ben Lucas Boogaart, 24 jaar en student aan de TU Delft. En ondertussen alweer vier jaar kamprechter. Ik heb als student mijn eerste roeihalen gemaakt bij Proteus-Eretes. Hier ben ik niet alleen enthousiast gemaakt voor het roeien zelf, maar ook voor de ondersteunende randzaken voor het roeien. Denk hierbij aan coachen, commissies, maar dus ook kamprechteren.
Waarom ben je kamprechter geworden?
Ik ben begonnen met kamprechteren omdat ik eigenlijk naar alle competitiewedstrijden toe ging, ook als ik zelf niet moest roeien of coachen. Toen kwam een andere kamprechter van Proteus met de suggestie dat ik wel kamprechter kon worden. Dit idee beviel mij ook wel want dan kon ik op de wedstrijden ook wat nuttigs doen.
Binnen het kamprechteren had ik gelijk de eerste wedstrijden al leuke mensen om me heen waardoor ik nog gemotiveerder werd om dit te blijven doen. Niet alleen het jureren zelf biedt voldoening, maar ook de vriendengroep die ik in deze hobby gekregen heb, blijft me betrokken houden.
Hoe kijk je naar een wedstrijd als kamprechter?
Als kamprechter heb je natuurlijk een andere blik op een wedstrijd dan als roeier of coach. Op weekenden waar ik alledrie deze dingen om de beurt ben geweest, besef je je pas echt dat je je met hele andere dingen bezighoudt. Waar je als roeier zo hard mogelijk wilt varen, maakt het je als kamprechter niet zoveel uit hoe hard de ploegen gaan. Hier ligt de focus op of de wedstrijd eerlijk verloopt, en of er geen gevaarlijke situaties ontstaan. Als coach kijk je naar de race van je ploeg; als kamprechter zit je achter de race waar alle ploegen je aandacht vereisen en je niet de snelheid maar de veiligheid wilt waarborgen.
Wat ook opvalt is dat je als roeier in een wedstrijdweekend maar een paar races hebt, en deze dus heel belangrijk voor je zijn. Dit terwijl je als kamprechter tientallen races voorbij ziet komen. Een individuele race voelt dan minder een belangrijk los iets, maar meer als een onderdeel van het totaal. Het is hier dan ook belangrijk om wel in gedachten te houden dat voor deze roeiers deze race dus wel heel belangrijk is.
Als kamprechter werk je veel samen met motorbootbestuurders en vele andere vrijwilligers, hoe ervaar je die samenwerking?
Het klopt dat we op wedstrijden veel met vrijwilligers te maken hebben. Sommigen hiervan zijn, zoals de motorbootbestuurders, op net zoveel wedstrijden als de kamprechters zelf, maar anderen komen maar een keer per jaar op een wedstrijd helpen omdat hun vereniging die organiseert. Het is daardoor altijd de truc om in te schatten waar je controle moet houden of je mensen het echt uit moet leggen, en waar mensen dondersgoed weten waar ze mee bezig zijn. De motorbootbestuurders vallen bijna altijd in de laatste categorie. We werken samen maar komen allebei met nuttige en relevante kennis en ervaring. En ervaren of niet; iedereen is er altijd vrijwillig voor de wedstrijd en vanuit die inzet weten we het bijna altijd leuk te maken.
”ERVAREN OF NIET; IEDEREEN IS ER ALTIJD VRIJWILLIG EN VANUIT DIE INZET WETEN WE HET BIJNA ALTIJD LEUK TE MAKEN.”
Lucas Boogaart
Wat vind je leuk aan kamprechter zijn?
Ik blijf het enorm leuk vinden om samen met een klein leger andere vrijwilligers bijna elk weekend een wedstrijd neer te zetten waar roeiers het beste uit zichzelf kunnen halen. Kamprechteren kan je zien als fan zijn van regeltjes handhaven, maar ik zie het veel meer als een rol om de wedstrijden zo soepel mogelijk voor de roeiers te kunnen faciliteren. Als ik zelf een wedstrijd roei, merk ik ook dat ik veel meer op mijn race en mijn roeien kan focussen als de randzaken goed geregeld zijn en de wedstrijd goed georganiseerd is. Dit probeer ik voor alle roeiers te bereiken als ik kamprechter. Daarnaast heb ik zoals eerder genoemd ook een goede vriendenploeg opgebouwd binnen de kamprechters en is een wedstrijd ook een goede manier om in het weekend samen een biertje te kunnen drinken!
Ook kamprechter worden?
Geen wedstrijdsport kan zonder regels voor een veilig en eerlijk verloop. In de roeisport zien kamprechters toe op de veiligheid en de eerlijke kansen voor alle deelnemers. De verschillende typen roeiwedstrijden, vragen ieder hun eigen vorm van jureren. Daarom zijn er verschillende opleidingen tot Kamprechter.
Coverfoto: Daniel Korvemaker