We kennen roeien als sport vol historie en tradities, maar roeien is ook een sport die vooruit kijkt. In de rubriek Future Friday kijken we graag naar de toekomst met personen binnen en buiten de roeigemeenschap. Vandaag spreken we met Eveline Wouters over hoe zij van het studentenroeien is overgestapt naar het masterroeien. Is dit de toekomst van iedere studentenroeier?

Kun je om te beginnen iets over jezelf vertellen?

Mijn naam is Eveline Wouters, ik ben 29 jaar en woon in Eindhoven. In het dagelijks leven werk ik als management assistente, waarbij ik het management assisteer in allerlei operationele projecten. In mijn vrije tijd ben ik vooral actief bezig met het wedstrijdcoachen van ouderejaars roeiers bij de Eindhovense studenten roeivereniging Thêta en roei ik ongeveer vier keer per week bij de Eindhovense roeivereniging Beatrix. Daarnaast houd ik mij op organisatorisch vlak bezig als wedstrijdleiding van de NSRF Slotwedstrijden en als secretaris in het stichtingsbestuur van het WUC Roeien 2024 te Rotterdam.

Wanneer ben je gestart met roeien en waarom?

Ik ben begonnen met roeien in mijn studententijd, in 2012. Ik wilde ook als student actief blijven en graag sociale contacten op doen binnen het studentenleven. In eerste instantie trok het competitieroeien mij het meest, echter merkte ik al na een paar maanden dat de wedstrijdsectie mij veel meer inspireerde en meer structuur bracht. Helaas was de voorselectie al begonnen dat jaar en vond ik mijn plekje voorin in de boot, als wedstrijdstuur. Na één jaar als wedstrijdstuur ben ik zelf ook gaan wedstrijdroeien.

Wat is je meest waardevolle herinnering aan het roeien?

Het klinkt heel cliché, maar wanneer ik terugkijk naar mijn tijd als wedstrijdroeier (en daarna als coach), dan denk ik vooral aan de vriendschappen die ik heb opgedaan. Het hard werken naar één doel, met de bijbehorende liefde en leed, schept een hele sterke band met elkaar. Hoewel mijn wedstrijdploeg niet meer heel erg actief is met elkaar, spreek ik sommige ploeggenoten nog wekelijks (een enkele dagelijks). Ook weet ik zeker dat wanneer we weer een keer bij elkaar komen, het heel vertrouwd zal voelen.

Remco Levenbach

Je bent nu geen student meer, maar je roeit nog steeds, waar roei je nu?

Afgelopen jaar heb ik de overstap gemaakt; ik heb me uitgeschreven bij E.S.R. Thêta en heb mij ingeschreven bij E.R.V. Beatrix. Voor mij was dit een logische stap; ik was klaar met mijn studie, en wilde wel blijven roeien. Daarnaast was de drempel om bij E.R.V. Beatrix binnen te stappen niet groot. In Eindhoven maken beide verenigingen gebruik van een smal kanaal. Soms wordt er een sparsessie georganiseerd, en dan werken de verenigingen al samen om deze veilig te laten verlopen.. Daarnaast stappen er vaker mensen van eerdere generaties overvan Thêta naar Beatrix, om te kunnen blijven roeien. Waardoor ik al meerdere Beatrix leden kende, voordat ik daar lid werd.

Wat vind je nu leuk aan het roeien?

Natuurlijk vind ik het roeien an sich heel leuk. Wanneer je roeit in Eindhoven, waan je je in een oase van rust. Op het Eindhovens kanaal zijn motorvoertuigen verboden en het kanaal bevindt zich midden in de natuur. Verder merk ik dat ik het sociale gedeelte, wat ik bij Thêta altijd zo kon waarderen, ook bij Beatrix aanwezig is.

Daarnaast brengt het roeien veel structuur met zich mee. Toen ik lid werd bij Beatrix, ben ik vrij snel opgenomen in een ploeg. Doordat ik in een ploeg roei, heb ik vaste trainingstijden. Deze structuur is voor mij een stok achter de deur om een gezonde werk-privé balans te creëren. Ik heb namelijk een vrij drukke baan, waarbij er altijd wel werk ligt en ik bij wijze van spreken 24/7 kan doorwerken. Het roeien in een ploeg dwingt mij om te stoppen met werken en mijn hoofd leeg te maken in de boot.

Luc van Dort

Is er een verschil tussen studentenroeien en masterroeien?

Op dit moment vind ik het roeien moeilijk te vergelijken. Ik ben lid geworden bij Beatrix in het welbekende corona-tijdperk. Daardoor zijn er weinig verenigingsbrede activiteiten en ben ik vooral aangewezen tot (online) bijeenkomsten van mijn ploeg. Ik denk sowieso dat het ploeggevoel binnen het masterroeien sterker is dan het verenigingsgevoel. Een verklaring hiervoor is misschien te vinden in de grote diversiteit die Beatrix heeft (van junioren tot senioren en van beginners tot oud-olympiërs). Onze ploeg bestaat vooral uit oud-studentenroeiers, aardig tegenstellend met diversiteit van onze vereniging.

Ik merk dat ik bij Beatrix veel meer vrijheden krijg. Aangezien het verenigingsbestuur niet structureel aanwezig is, is de structuur binnen een ‘algemene vereniging’ voornamelijk gebaseerd op het vertrouwen en gezond verstand van de leden. Zo heeft iedereen een eigen loodssleutel, waardoor het heel makkelijk is om even een baantje te roeien. Verder zijn er binnen Beatrix relatief meer boten beschikbaar voor de breedtesport. Als ik wil roeien, kan ik dus eigenlijk altijd wel een boot pakken.

Verder is de ploegvorming van studentenroeien en masterroeien natuurlijk anders. Binnen studentenverenigingen werk je met lichtingen en ontmoet je meteen veel mensen in je kennismakingstijd. De ploeg waar ik nu in roei is jaren geleden al gevormd. Met behulp van ‘koppelaars’ binnen de verenigingen, probeer je een goede match te vinden binnen de huidige ploegen. Daarnaast ben je natuurlijk helemaal vrij om ten alle tijden een nieuwe ploeg op te richten.

Waarom zou je andere mensen aanraden om te masterroeien?

De overstap van studentenroeien naar masterroeien is eigenlijk ontzettend klein is. Ik merk in mijn omgeving dat het een drempel blijkt te zijn om na je studententijd over te stappen naar het masterroeien. Terwijl deze mensen wel graag willen blijven roeien omdat ze de sport zo leuk vinden.

‘Zoek je oude ploegmaatjes op en word lid bij een nieuwe vereniging.’

Eveline Wouters

Een tip die ik daarbij kan toevoegen is, zoek je oude ploegmaatjes op en word met z’n allen lid bij een nieuwe vereniging. Zo ben ik afgelopen maand aangesloten bij een tweede ploeg binnen Beatrix. Een groep oud-Thêtanen wilden graag weer roeien én zochten de structuur van een ploeg. Dit resulteerde in een nieuwe aanwas van leden binnen Beatrix én de oprichting van een nieuwe ploeg!

Ontdek meer roeiverhalen

De Atlantische Oceaan overroeien voor Het Vergeten Kind en Jeugdfonds Sport en Cultuur

25 jaar marathonroeien: avontuur voor iedereen

Het bestuur van de NSRF (Nederlandse Studenten Roeifederatie)

Op de hoogte blijven van nieuws, roeiverhalen en topsport?
Ontvang de gratis nieuwsbrief!