Bondscoach Titus Weijschedé zwaait af: ‘Roeien zal altijd in mijn hart blijven’

Al vele jaren is Titus Weijschedé actief in de roeisport; van juniorroeier in Alkmaar, naar topsporter, tot bondscoach van de dames in Amstelveen. Na elf jaar professioneel coachen heeft hij het besluit genomen om te stoppen als bondscoach: ”Ik wil mijn kinderen zien opgroeien. Daarnaast vragen de nieuwe ontwikkelingen van de roeibond veel nieuwe energie, volledige verantwoordelijkheid en inzet. Ik kan die niet 100% garanderen.”

Hoe het begon

Titus is op zijn veertiende begonnen met roeien bij de Alkmaarsche Roei- en Zeilvereniging, kwam in aanraking met het wedstrijdroeien, ging studeren in Wageningen en werd lid van W.S.R. Argo. In zijn studietijd deed hij drie keer mee aan het WK Senioren. Hij roeide onder andere met Mark Emke in de lichte vierzonder, welke de eerste Nederlandse lichte ploeg was die onder de zes minuten dook. Titus: ‘’Mark kwam toen ik junior was wel eens op de Alkmaarsche trainen, ik had toen nooit durven dromen dat ik een paar jaar later samen met hem zou roeien op een groot toernooi.’’

In 2000 is Titus gestopt met roeien en begonnen met werken bij een onderzoeksinstituut in Wageningen als historisch geograaf. In hetzelfde jaar is hij als coach met het juniorenroeien in aanraking gekomen en naar het WK junioren geweest. Het zaadje van het coachen is toen geplant, want van 2001 tot 2006 heeft hij naast zijn werk de toenmalig bondscoach junioren, Marion Sierat, geassisteerd.

”Vanuit mijn juniorentijd heb ik geleerd dat je alleen tot prestaties kunt komen, wanneer de setting ontspannen is. Dus dat is een groep roeiers die het leuk vindt om met elkaar af te zien: competitief op het water en goede sfeer op de kant. Alleen dan houd je de zware trainingen vol en wordt de groep beter.”

Van vrijwillige inzet tot 24/7 job

In 2007 heeft Titus de stap naar de senioren gemaakt en coachte hij de M4+ op het WK. Het jaar erna ging hij mee als assistent van de M8+ naar de Olympische Spelen van Peking. De Spelen heeft zijn enthousiasme voor sport en bewegen nog meer aangewakkerd, waarna hij een opleiding tot fysiotherapeut is gaan doen.

Na de Spelen in Londen werd het coachen fulltime zijn werk. Vanaf deze periode heeft Titus onder andere de M2- gecoacht, die drie EK-medailles en een bronzen WK-medaille wonnen. Vanaf 2015 is Titus overgestapt naar het vrouwenteam van Josy Verdonkschot. Daarin coachte hij voornamelijk de boordroeiende vrouwen. Uit deze groep heeft hij de Vrouwen Acht naar de Olympische Spelen in Rio begeleid.

”Werken in het coachteam van Josy heb ik als ontzettend leerzaam ervaren en heeft mijn blik op het roeien enorm verbreed. De aanpak binnen het team was professioneel en resultaatgericht. Veel verschillende disciplines zijn erbij gehaald, zoals biomechanica, data-analyse en fysiologie. De atleten roeiden door het seizoen heen vaak in verschillende nummers. Daarnaast is zoveel mogelijk met de individuele roeisters de ruimte gezocht om studie te plannen, zodat er naast topsport ook studievoortgang plaats kon vinden. Het coachteam kon hands-on samenwerken, er was veel vertrouwen en de resultaten voelden als een gezamenlijke prestatie.”

Vanaf 2017 werd het team verbreed met enkele onder-23 roeisters, die het seniorenniveau al goed aankonden. Zo werd in 2018 een wereldbeker gewonnen in de acht en in 2019 werd in de vierzonder een zilveren medaille op het WK gewonnen. Deze vierzonder is drievoudig Europees kampioen en heeft een prachtige zilveren medaille op de Olympische Spelen van Tokio weten te bemachtigen.

Aan alles komt een eind

Een coach is veel weg van huis, gaat mee op trainingskamp en wedstrijden en is vaak 24/7 beschikbaar voor zijn roeiers. Titus kijkt met veel plezier terug op zijn coachperiode, maar heeft nu het besluit genomen om te stoppen.

‘‘Ik wil de komende jaren meer aandacht besteden aan mijn gezin. De afgelopen jaren heb ik het coachen in combinatie met thuis als steeds lastiger ervaren. Daarnaast vragen de huidige ontwikkelingen van de roeibond veel nieuwe energie, volledige verantwoordelijkheid en inzet. Hoewel deze ontwikkelingen mij nieuwsgierig maken, kan ik me hier niet volledig aan committeren. Er moet iemand zijn die er onvoorwaardelijk voor de roeiers is, zodat alle grote roeidromen kunnen worden waargemaakt.’’

Titus blijft tot 1 januari als bondscoach betrokken en zal in het nieuwe jaar werkzaam zijn als fysiotherapeut.

De mooiste herinneringen

De mooiste herinneringen heeft Titus aan de vele uitzendingen naar het buitenland. Vooral het Italiaanse meer van Pusiano, waar de laatste voorbereidingen werden getroffen richting een groot toernooi. Een knus Italiaans hotel van twee lieve Italiaanse zussen die taart bakken en een lekker ontbijt verzorgen. ”Ook weer die ontspannen sfeer in combinatie met keihard trainen. De bergen, dat water, in je coachbootje… ja, heel mooi.”

Titus geeft aan dat er de afgelopen negen jaar enorme stappen zijn gezet in het professionaliseren van het toproeien bij de KNRB. Hij is trots dat hij daarbij kon zijn. De prestaties die voortkomen uit dat harde trainen zijn volgens Titus de kers op de taart. ”Het proces is heel belangrijk. Uiteindelijk kun je alleen maar winnen door de juiste samenwerking met de roeisters en het gehele begeleidingsteam. In zo’n proces ga je soms langs een afgrond; maar langs de afgrond groeien de mooiste bloemen. Je zoekt altijd de grens op. Die spanning is voor mij altijd kicken geweest, maar je kunt het alleen doen als je de volle 100% geeft.”

Tip van Titus

”Ik heb echt een schitterende tijd gehad bij de KNRB en in een prachtig team mogen werken. Ik denk dat het bij roeien en coachen heel belangrijk is dat je je beseft dat je nooit uitgeleerd bent. Zet jezelf niet vast en zorg dat je je blijft openstellen. Je kunt alleen beter worden door nieuwsgierig te zijn.”

Auteur

Babette Berkelaar
KNRB

Deel dit bericht